DAVE IS IN TRANSITIE, WAT BETEKENT DAT EIGENLIJK?
‘Dave Rink ondergaat transitie van meisje naar man’ , dit artikel stond in de Steenwijker Courant van 25 december 2017 waarin hij o.a. vertelde dat hij op 11 januari 2016 met zijn moeder een gesprek had dat hij geen meisje meer wilde zijn en zich een jongen voelt.
DEPRESSIE
Dave was boos op zijn meisjeslichaam, zijn borstgroei en menstruatie voelde destijds vreselijk en daarbij kwam ook nog het gepest worden op school. Dat was ondraaglijk voor Dave waardoor hij in januari 2015 een burn-out kreeg. Moeder Danielle vult Dave aan en vertelt dat een jaar voor de coming out van Dave hij zes maanden pijn en koorts had op de plek van zijn blinde darm, na onderzoek in het ziekenhuis werd niets gevonden en daar bleek de koorts op onverklaarbare wijze verdwenen te zijn. Omdat Danielle vermoedens had dat er wellicht iets anders aan de hand zou kunnen zijn, heeft ze besloten niet verder te gaan met onderzoek en tegen de behandelend arts gezegd dat haar dochter eerst maar eens moest ontdekken wie zij is, wat ze is en wie ze wil zijn. Dit bleek een goed besluit te zijn omdat juist in deze periode veel duidelijk is geworden voor Dave.
TRANSGENDER
Nu kijkt Dave terug op die periode, vier jaar later. ‘Ik was boos, ik was anders en kon me niet gedragen als een meisje en dat was eigenlijk mijn hele leven al zo. Door de burn-out was ik veel thuis en las op internet over transgender zijn en dat was voor een openbaring, dat ging over mij, ik herkende zó veel! (Transgenders voelen zich niet, of niet helemaal, thuis in het lichaam die ze bij hun geboorte hebben meegekregen. De officiële benaming voor dit verschijnsel is genderdysforie, dat is een gevoel van onbehagen met het geslacht. Genderdysforie is van alle tijden, in alle landen en onder alle bevolkingslagen voor) Toch was er ook angst, ik was mijn hele leven al ‘anders’ geweest dan andere meiden en als ik dit zou doorzetten zou ik wéér anders zijn, ik was bang om levenslang een etiket opgeplakt te krijgen en zag alleen de nadelen en was erg bang voor de toekomst terwijl alles zó herkenbaar was voor mij wat transgender zijn betreft. Deze onzekere periode heeft ongeveer een half jaar geduurd en gelukkig heeft mijn moeder gezegd dat als ik er overtuigd van zou zijn om in transitie te gaan, dat we samen de stappen gaan zetten die nodig zijn om man te worden, dat was ontzettend fijn om te horen. Zij vermoedde al veel langer dat ik in het verkeerde lichaam was geboren, ze was en is een grote steun voor mij.’
BORSTVERWIJDERING
In januari 2018 werden zijn borsten verwijderd, dit was een heftige periode. Dave: ‘Toen ik wakker werd uit de narcose voelde ik me ziek, eindelijk was weggehaald wat ik weg wilde hebben, geen borsten meer! Met mijn vrouwelijke lichaam douchen was bijvoorbeeld vreselijk voor mij, borsten hoorden niet bij mij en juist tijdens het douchen werd ik daar elke keer weer mee geconfronteerd. De operatie was geslaagd waarbij ik hoopte dat er geen verminking zou optreden omdat ik op internet vele verhalen had gelezen en foto’s gezien waarbij ik zag dat het helaas niet bij iedereen even succesvol is verlopen. Gelukkig is dat niet gebeurd, drie maanden heb ik mezelf niet durven aanraken op de plek waar mijn borsten zaten maar heb de wonden en littekens wel gezien, dat was trouwens dezelfde avond al. Ondanks de pijn was er grote blijdschap bij mij en mijn moeder, we waren erg geëmotioneerd. Twee à drie weken kon ik zelf helemaal niets en mocht zes weken bijna niets doen. De littekens waren best een zorg maar door massage en goede wondverzorging zijn deze goed en mooi genezen. Om een voorbeeld te geven… vijf maanden later waren we op vakantie en liep ik zwembroek op het strand en niemand heeft er iets van gezegd, dat was een geweldig moment en voor mij het positieve keerpunt in juni 2018.’
VOLGENDE OPERATIE
De volgende operatie zou een combinatie-operatie worden, verwijdering baarmoeder, eierstokken en vaginaverwijdering, door de lange wachttijden heeft Dave besloten om eerst te kiezen voor de verwijdering van eierstokken en baarmoeder, dit was in oktober 2018. Een zware operatie waardoor zijn opleiding aan de PABO en bijbaantje op een laag pitje kwamen te staan. Hij kon zich bij zijn toenmalige werkgever niet ziek melden omdat deze operatie niet noodzakelijk was maar zijn eigen keuze was volgens de bedrijfsleider. Dit was een teleurstelling voor Dave omdat het bedrijf volledig op de hoogte was van het transitieproces, zijn contract werd niet verlengd en dit was goed voor Dave, hij wil niet werken in een bedrijf dat geen begrip voor hem heeft.
In het ziekenhuis bleek het voor het verplegend personeel best verwarrend te zijn, is het nu mevrouw Rink die komt voor verwijdering van haar eierstokken en baarmoeder terwijl ‘ze’ ingeschreven stond als meneer Rink en op welke afdeling kom je te liggen? Gelukkig voor Dave lag hij alleen op een kamer op de gynaecologieafdeling.
SUCCESVERHAAL
Dave wil graag onderstrepen dat zijn verhaal een succesverhaal is, veel transjongens hebben last van depressies, ook ná de operaties maar hij is zonder al te veel problemen (tot nu toe) gekomen waar hij nu staat. Dave:’ Door veel oud klasgenoten word ik op straat niet eens herkend en veel mensen die mij niet als meisje hebben gekend geloven niet dat ik ben geboren als meisje. Mijn moeder en ik waren eens in een winkel en ineens zei een andere klant tegen mijn moeder dat haar zoon wel heel erg veel op haar lijkt! Dat voelde natuurlijk fantastisch, het mooiste compliment voor mijn moeder en ook voor mij wat we konden krijgen!’ Op mijn vraag hoe Dave reageert als iemand hem toch met zijn geboortenaam aanspreekt vertelt hij dat dat inderdaad is gebeurt. ‘Ik was ergens waar een meisje zich aan mij voorstelde met dezelfde naam als mijn geboortenaam en ik viel stil…, mijn eerste gedachte was hoe zij wist dat ik vroeger zo heette? Dit wist zij niet maar zij stelde zich voor met haar naam, dat was een bijzonder moment omdat ik even in verwarring werd gebracht, daarna is dat meer voorgekomen, ik heet Dave! Er was zelfs een docent die weigerde mij bij Dave te noemen, dat was onvoorstelbaar en nogal irritant maar gelukkig nam de hele klas het voor mij op! Dit is mijn verhaal en hoop dat ik hier iemand mee kan helpen, wie weet herkenning, net als ik dat een paar jaar geleden ook zocht en gelukkig heb gevonden. Ik ben trots op mijn lichaam en kijk uit naar de volgende operatie ook al zal deze zwaar zijn en ben blij en dankbaar voor de grote steun van mijn moeder en zus!’
Met dank aan de openhartigheid van Dave Rink voor zijn verhaal en het mogen plaatsen van de foto waaruit blijkt dat hij trots is op zijn lichaam.
